Πότε Χρειάζομαι Θεραπεία;
Μια χρήσιμη και σημαντική εμπειρία ζωής όταν η ύπαρξη καθίσταται ανούσια, αφόρητη ή μπερδευτική.
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΩΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ
Η Θεραπευτική Εμπειρία
Σε όσα θα διαβάσετε παρακάτω, λαμβάνοντας υπόψη ότι η έννοια των ορισμών είναι έτσι κι αλλιώς προβληματική και κρατώντας αποστάσεις από τις διαμάχες περί του αν πρόκειται για επιστημονικά τεκμηριωμένο επάγγελμα ή κάποιου είδους μεταφυσική τέχνη, η έννοια της ψυχοθεραπείας γίνεται κατανοητή ως εξής:
ΤΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ;
Μία εις βάθος συνάντηση δύο ανθρώπων, εκ των οποίων ο ένας βρίσκεται σε ασυμφωνία με τον άνθρωπο που είναι, και ο οποίος κάνοντας χρήση της σχέσης που οικοδομείται μεταξύ των δύο μπορεί, εφόσον το επιθυμεί, να αλλάξει την αντίληψη που έχει για τον εαυτό του και τη ζωή του με τρόπο που να έχει νόημα για τον ίδιο.
Η Θεραπεία δεν είναι Μία και Ενιαία
Υπάρχουν εκατοντάδες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις – άλλες περιγράφουν, άλλες εξηγούν, άλλες επικεντρώνονται στα συμπτώματα – η καθεμία με τις δικές της υποθέσεις για τον άνθρωπο, τη δική της μέθοδο, τη δική της κοσμοθεωρία και, φυσικά, τη δική της (ρητή ή άρρητη) πρόταση για Καλή Ζωή.
Δεν γνωρίζω ποια ψυχοθεραπεία είναι καλύτερη ή χειρότερη.
Ξέρω όμως με σιγουριά τρία πράγματα:
01
Πλήθος ερευνών αποδεικνύουν ότι, ανεξάρτητα από το είδος της, η ψυχοθεραπεία πράγματι είναι βοηθητική για τον άνθρωπο.
02
Έχει, επίσης, αποδειχθεί ότι το βοηθητικό στοιχείο κάθε θεραπείας, ανεξάρτητα από τα επιμέρους χαρακτηριστικά της, είναι η σχέση που διαμορφώνεται μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου.
03
Προσωπικά μου ταιριάζει περισσότερο μια ανθρωπιστική, πλουραλιστική και φαινομενολογική (που υποκειμενικά περιγράφει αντί υποκειμενικά να εξηγεί…) προσέγγιση για την ψυχοθεραπεία.
Οι Γλώσσες της Θεραπείας
Όπως είπαμε παραπάνω, τη δεδομένη ιστορική στιγμή κυκλοφορούν πάρα πολλές θεραπευτικές γλώσσες γύρω από την έννοια της θεραπείας. Είναι γλώσσες που περιγράφουν η καθεμία με το δικό της τρόπο την έννοια της “ψυχικής δυσφορίας” και είναι αυτές οι γλώσσες που οι περισσότεροι χρησιμοποιούμε για να μιλήσουμε για την ατομική εμπειρία μας έτσι όπως τις έχουμε μάθει μέσα από τα επίσημα εγχειρίδια της εκάστοτε θεραπευτικής σχολής, αλλά και μέσα από άρθρα που διαβάζουμε στο internet, μέσα από τις ταινίες που βλέπουμε και άλλα πολιτισμικά προϊόντα που καταναλώνουμε.
Παρακάτω θα διαβάσετε με ποιο τρόπο μερικές από τις πιο δημοφιλείς θεραπευτικές γλώσσες κατανοούν και περιγράφουν τον άνθρωπο και την ψυχολογία του, καθώς και τις προτάσεις τους για τον βέλτιστο τρόπο να υπάρχει κανείς.
→ Ο λόγος που τις αναφέρω είναι για να σας δώσω την ευκαιρία να διαπιστώσετε (αν δεν το έχετε ήδη κάνει…) μέσα από ποιο θεωρητικό πρίσμα αντιλαμβάνεστε τον εαυτό σας, τη ζωή σας και τα ενδεχόμενα προβλήματά σας.
ΓΙΝΕΤΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ
Ενημερωθείτε για τη θεραπευτική μου προσέγγιση και τον τρόπο με τον οποίο δουλεύω. Μάθετε πώς τοποθετούμαι συμβουλευτικά ώστε να διευκολύνω τους ανθρώπους να πραγματοποιήσουν τις αλλαγές που έχουν νόημα για τους ίδιους.
Πότε χρειάζομαι θεραπεία
Η Ιατρική
Γλώσσα
01
Η ιατρική γλώσσα υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουμε ψυχικές διαταραχές και διαταραχές της συμπεριφοράς οι οποίες μας προκαλούν δυσφορία και αποκλίνουν από αυτό που κοινωνικά ορίζεται ως “φυσιολογική” συμπεριφορά ή “ψυχική υγεία”. Προτείνεται να λάβουμε εξειδικευμένη επαγγελματική βοήθεια για να αντιμετωπίσουμε την ψυχική ασθένεια όπως θα πράτταμε και για μία σωματική ασθένεια.
02
Οι ψυχικές διαταραχές έχουν συγκεκριμένα συμπτώματα που οδηγούν στη διάγνωση σύμφωνα με αναγνωρισμένα συστήματα ταξινόμησης. Έτσι έχουμε συμπτώματα όπως φωνές, νευρικότητα, διαταραγμένος ύπνος, μειωμένη συγκέντρωση, απώλεια ενεργητικότητας, ανησυχία, κακή διάθεση και πολλά άλλα που στοιχειοθετούν τη διάγνωση για διαταραχές όπως η κατάθλιψη, η αγχώδης διαταραχή, οι διαταραχές προσωπικότητας, η ψύχωση, η εξάρτηση από ουσίες και άλλες.
03
Με το βάρος να πέφτει κυρίως στο βιολογικό υπόστρωμα της ψυχικής διαταραχής (σε σχέση με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που ενδεχομένως εμπλέκονται), η θεραπεία επιλογής για την ιατρική προσέγγιση είναι η φαρμακευτική αγωγή με σκοπό να αντιμετωπιστούν τα συμπτώματα και να ανακουφιστεί ο ασθενής.
04
Μέσα στο ιατρικό πλαίσιο, η θεραπευτική σχέση είναι η κλασική σχέση γιατρού – ασθενή στην οποία ο γιατρός συγκεντρώνει στο πρόσωπο του όλο το κύρος και τη δύναμη που του παρέχει η εξειδικευμένη γνώση του. Ο ασθενής, ανάλογα με το βαθμό συμμετοχής που επιτρέπει η σχέση, καλείται, είτε να συμμορφωθεί αδιαμαρτύρητα με τις αποφάσεις του γιατρού, είτε να συναινέσει στην προτεινόμενη θεραπεία μετά από ενημέρωση και συζήτηση με το γιατρό.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ;
Η συζήτηση για τις διαφορές συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας δεν έχει καταλήξει σε ένα κοινά αποδεκτό τρόπο διάκρισης των δύο διαδικασιών. Κάποιοι μιλούν για διαφορές στο είδος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κάθε μία, άλλοι για διαφορετική χρονική διάρκεια της κάθε μίας και άλλοι για διαφορετικό βάθος επεξεργασίας των προβλημάτων της κάθε μίας. Κάποιοι άλλοι δε, με περισσότερο κριτική διάθεση, υποστηρίζουν ότι οι απόπειρες διαφοροποίησης των δύο διαδικασιών δεν αφορούν τους ανθρώπους στους οποίους απευθύνονται οι ψυχολογικές υπηρεσίες, αλλά σχετίζονται με την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των συμβούλων και των ψυχοθεραπευτών. Ιστορικά, ο όρος "συμβουλευτική" χρησιμοποιήθηκε στα πλαίσια της ανθρωπιστικής σχολής στην ψυχολογία σε μία προσπάθεια διαφοροποίησης από τον όρο "ψυχοθεραπεία" τον οποίο είχε οικειοποιηθεί το ιατρικό μοντέλο αντιμετώπισης των ψυχικών διαταραχών αλλά και άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις με ιατρικές καταβολές όπως η ψυχανάλυση.
Πότε χρειάζομαι θεραπεία
Η Ψυχοδυναμική
Γλώσσα
01
Οι άνθρωποι είμαστε εγκλωβισμένοι σε επαναλαμβανόμενα πρότυπα συμπεριφοράς εξαιτίας ασυνείδητων συγκρούσεων ανάμεσα στις επιθυμίες και στους φόβους μας, οι οποίες συγκρούσεις ανιχνεύονται στην παιδική ηλικία οπότε και καθηλωθήκαμε σε κάποιο πρώιμο στάδιο ανάπτυξης (π.χ. στο οιδιπόδειο). Όταν το άγχος που βιώνουμε εξαιτίας αυτών των συγκρούσεων γίνει πολύ έντονο οδηγούμαστε σε νευρωτικά συμπτώματα (φοβίες, ψυχαναγκασμούς, καταθλίψεις και λοιπά) ή κινδυνεύουμε με ψυχωτική αποσύνδεση από την πραγματικότητα.
02
Επειδή η ψυχική μας έκφραση θεωρείται ότι εκδηλώνεται σε διαφορετικά επίπεδα συνείδησης και μόνοι μας ενδέχεται να μην μπορούμε να αποκτήσουμε πρόσβαση σε κάποια από αυτά, κρίνεται σκόπιμο να αναζητήσουμε τις αιτίες των συγκρούσεών μας με τη συνδρομή ενός ψυχαναλυτή/ψυχοδυναμικού θεραπευτή ο οποίος θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε επίγνωση των ασυνείδητων δυνάμεων που διαμορφώνουν τη συμπεριφορά μας.
03
Εφόσον οι ρίζες των διαταραχών βρίσκονται στην παιδική ηλικία, η θεραπεία εστιάζει κυρίως στο παρελθόν. Αναλύονται οι πρώτες εμπειρίες με τα σημαντικά πρόσωπα στη ζωή του πελάτη και εντοπίζεται η πηγή της σύγκρουσης που ανέκοψε την ψυχοσυναισθηματική εξέλιξη. Η υπόθεση είναι ότι η αποκάλυψη του ασυνείδητου περιεχομένου της σύγκρουσης επιλύει την ένταση και απαλλάσσει το άτομο από τα συμπτώματα προσφέροντας ανακούφιση. Μία ευρύτερη στόχευση είναι να απελευθερωθεί η ενέργεια που το άτομο κατέβαλλε προκειμένου να αμυνθεί ενάντια στις συγκρούσεις και επίσης να μάθει να ικανοποιεί τις μέχρι πρότινος απωθημένες επιθυμίες του με περισσότερο ώριμους τρόπους.
04
Μέσα στη θεραπεία ο ψυχαναλυόμενος ξαναζεί, σε πιο ασφαλές πλαίσιο αυτή τη φορά, τις παιδικές συγκρούσεις και με τη βοήθεια του ψυχαναλυτή καταφέρνει να τις επιλύσει. Το γεγονός ότι ο ψυχαναλύτης προσπαθεί να λειτουργεί ως καθρέφτης, αποφεύγοντας να μιλάει πολύ και αποκαλύπτοντας ελάχιστα για τον εαυτό του, υποτίθεται ότι ευνοεί την ανάδυση της σύγκρουσης του ασθενή. Οι ερμηνείες του θεραπευτή σχετικά με την ασυνείδητη σύγκρουση και ο διαφορετικός χειρισμός της εντός της θεραπευτικής διαδικασίας βοηθά το άτομο να αποκτήσει μεγαλύτερη επίγνωση της ψυχικής λειτουργίας του και να ξεκολλήσει από την καθήλωση στα πρώιμα στάδια της ανάπτυξης.
ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ
Ο θεραπευτής, άντρας ή γυναίκα, αποφεύγει να ενδυναμώσει, να συμβουλέψει, να παίξει παιχνίδια εξουσίας ή να συσκοτίσει τη διαδικασία της θεραπείας. Τοποθετείται ισότιμα απέναντι στον πελάτη και τον αφήνει ελεύθερο να αποφασίσει πώς θα χρησιμοποιήσει τη θεραπεία.
Πότε χρειάζομαι θεραπεία
Η Γνωσιακή -
Συμπεριφορική
Γλώσσα
01
Οι άνθρωποι βιώνουμε ψυχολογικά προβλήματα, εκδηλώνουμε αποκλίνουσες συμπεριφορές και εμφανίζουμε μειωμένη λειτουργικότητα σε διάφορα πλαίσια της ζωής μας εξαιτίας εσφαλμένων τρόπων σκέψης που έχουμε αναπτύξει οι οποίοι επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά μας. Προτείνεται θεραπευτική παρέμβαση ώστε με τη βοήθεια ενός ειδικού να ελεγχθεί και να μεταβληθεί η γνωσιακή μας λειτουργία και, κατά συνέπεια, να αλλάξει ο τρόπος που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και συμπεριφερόμαστε.
02
Η θεραπεία εστιάζει στο παρόν, στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το άτομο στην καθημερινότητά του. Ακόμα και αν γίνει αναφορά ή σύνδεση με το παρελθόν, η θεραπεία είναι σταθερά προσανατολισμένη στους στόχους οι οποίοι συνήθως αφορούν την εκπαίδευση του πελάτη σχετικά με τα πρότυπα δυσλειτουργικής σκέψης και συμπεριφοράς και την αλλαγή (και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα) κάποιας συγκεκριμένης προβληματικής συμπεριφοράς. Ο πελάτης συμμετέχει ενεργά στη θεραπευτική διαδικασία με ανάλογο τρόπο που ένας μαθητευόμενος συμμετέχει σε μια εκπαιδευτική διαδικασία.
03
Στη θεραπεία, αρχικά προσδιορίζεται το πρόβλημα και στη συνέχεια ανιχνεύονται τα γεγονότα που συνέβαλαν στην εγκαθίδρυσή του, οι παράγοντες που το έχουν ενισχύσει διαχρονικά και οι τρόποι σκέψης που το συντηρούν. Η υπόθεση είναι ότι η αναγνώριση και τροποποίηση των δυσλειτουργικών γνωστικών διεργασιών θα επιτύχει να μεταβάλλει και τη μη λειτουργική συμπεριφορά και τα συνοδά δυσάρεστα ή αρνητικά συναισθήματα. Χρησιμοποιούνται τεχνικές όπως η καθοδηγούμενη ανακάλυψη και η τήρηση ημερολογίου στο σπίτι με τελικό στόχο να σπάσει ο φαύλος κύκλος δυσλειτουργικών σκέψεων, συναισθημάτων και συμπεριφορών.
04
Ο θεραπευτής έχει ενεργητικό ρόλο στη θεραπευτική διαδικασία όπως και ο πελάτης. Εγκαθιδρύεται μια συνεργατική σχέση στην οποία από κοινού αποφασίζονται οι στόχοι, οι κατάλληλες τεχνικές, η πορεία και αξιολόγηση της διαδικασίας. Από κοινού θεραπευτής και θεραπευόμενος εντοπίζουν τα δυσλειτουργικά μοτίβα και επίσης από κοινού αναζητούν νέους τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας (το τέλος της οποίας έχει οριστεί εξαρχής) ο θεραπευόμενος έχει μάθει να παρατηρεί τον εαυτό του και να “αυτοδιορθώνεται” και γενικά έχει υιοθετήσει μια περισσότερο λειτουργική γνωστική και συμπεριφορική έκφραση.
ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Ενημερωθείτε σχετικά με το κόστος, τη διάρκεια, το απόρρητο και όλα τα υπόλοιπα πρακτικά θέματα της συμβουλευτικής διαδικασίας.
Πότε χρειάζομαι θεραπεία
Η Προσωποκεντρική
Γλώσσα
01
Οι άνθρωποι βιώνουμε ασυμφωνία ανάμεσα σε αυτό που αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε και αυτό που φανταζόμαστε ότι θα έπρεπε να είμαστε. Επίσης βιώνουμε ένταση και αίσθημα απειλής προσπαθώντας να εμποδίσουμε να εισέλθουν στην αντίληψή μας ανάγκες, σκέψεις ή συναισθήματα που πιστεύουμε ότι είναι ασύμβατα με αυτό που θα έπρεπε να θέλουμε, να σκεφτόμαστε και να αισθανόμαστε. Αυτή η ασυμφωνία ή ασυμβατότητα δημιουργεί έντονο άγχος, μας κάνει να κλεινόμαστε και να γινόμαστε αμυντικοί, να αρνούμαστε ή να παραποιούμε τις εμπειρίες μας και τελικά μας εμποδίζει να πραγματώσουμε πλήρως το δυναμικό μας.
02
Η πηγή της έντασης που βιώνουμε υποτίθεται ότι είναι οι όροι αξίας που έχουμε εσωτερικεύσει. Επειδή έχουμε λάβει θετική αναγνώριση υπό όρους από τα σημαντικά πρόσωπα στη ζωή μας, έχουμε αναπτύξει μια αυτοεικόνα συμβατή με αυτούς τους όρους (π.χ. έμαθα να είμαι το καλό παιδί ή να φέρνω πάντα επιτυχίες προκειμένου να μου δίνουν αγάπη και αποδοχή). Η προσωποκεντρική θεραπεία διατείνεται ότι μπορεί να βοηθήσει το άτομο να αποδεχθεί τον εαυτό του όπως ακριβώς είναι αποβάλλοντας τα πρέπει σχετικά με το πώς θα έπρεπε να είναι και επίσης να καταργήσει τα φίλτρα που το εμποδίζουν να αντιληφθεί πλήρως την πραγματικότητα.
03
Η θεραπευτική διαδικασία προσφέρει στον άνθρωπο ένα πλαίσιο όπου μπορεί να διερευνήσει τον τρόπο του να υπάρχει στον κόσμο, να εντοπίσει τις άμυνες που εμποδίζουν την ευελιξία του και, τέλος, να έρθει σε επαφή με τις βαθύτερες ανάγκες του και να τις απελευθερώσει. Το ζητούμενο είναι η διεύρυνση του αντιληπτικού πεδίου με την ανάπτυξη μιας εσωτερικής εστίας αξιολόγησης στη θέση της εξωτερικής εστίας αξιολόγησης που καθόριζε τη ζωή μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ο άνθρωπος αναπτύσσει αποδοχή και σεβασμό για τη δική του πραγματικότητα αλλά και την πραγματικότητα των άλλων και, συνολικά, γίνεται ένας άνθρωπος αυθεντικά αυτόνομος και συγχρόνως κοινωνικός.
04
Ο κρισιμότερος παράγοντας διευκόλυνσης της αλλαγής είναι το θεραπευτικό κλίμα που διαμορφώνεται στη βάση μιας σχέσης εμπιστοσύνης θεραπευτή και πελάτη. Πρόκειται για ένα μοντέλο θεραπείας όπου ο θεραπευτής αποποιείται το ρόλο της αυθεντίας πιστεύοντας ότι ο πελάτης είναι ο μόνος ειδικός στη δική του ζωή και έχοντας εμπιστοσύνη ότι είναι ικανός να κάνει τις αλλαγές που χρειάζεται. Εκείνο που κάνει ο θεραπευτής είναι να προσφέρει στον πελάτη τις 3 βασικές θεραπευτικές συνθήκες της αυθεντικότητας, ενσυναίσθησης και άνευ όρων αποδοχής, ώστε ο πελάτης να νιώσει ασφάλεια και να τολμήσει να εκφράσει τον εσωτερικό του κόσμο.
Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΟΔΥΝΗΣ
Η υποκειμενική αίσθηση της σύγχυσης και της απόγνωσης.
Πότε χρειάζομαι θεραπεία
Η Υπαρξιακή
Γλώσσα
01
Οι άνθρωποι αντιμέτωποι με το αίνιγμα της ύπαρξης βιώνουμε αναπόφευκτα οδύνη, ματαιότητα και απελπισία. Οι συνήθεις κρίσεις της ζωής και οι μεταβάσεις (χωρισμοί, πένθος και λοιπά) μπορούν να πυροδοτήσουν υπαρξιακές κρίσεις και να μας φέρουν αντιμέτωπους με τα δεδομένα της ύπαρξης: την έλλειψη νοήματος, τη μοναξιά, το βάρος της ελευθερίας, το θάνατο. Τα προβλήματα της καθημερινότητας και η αντιμετώπισή τους βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με την ευρύτερη ικανότητα του ατόμου να αντιμετωπίσει ή όχι τις προκλήσεις της ίδιας της ανθρώπινης κατάστασης.
02
Το ίδιο το γεγονός της ύπαρξης, το γεγονός ότι είμαστε ζωντανοί και καλούμαστε (χωρίς να έχουμε ερωτηθεί…) να ζήσουμε προκαλεί αγωνία και σύγχυση. Δεν υπάρχει κανένα δοσμένο, εγγενές νόημα ή σκοπός πάνω στο οποίο να πατήσουμε, είμαστε μεν ελεύθεροι να επιλέξουμε οι ίδιοι το σχέδιο της ζωής μας αλλά συγχρόνως πρέπει να σηκώσουμε το αφόρητο βάρος που φέρει η ανάληψη αυτής της ευθύνης, η σχέση μας με τους άλλους είναι συγχρόνως πηγή χαράς και δυστυχίας, ενώ αντιμετωπίζουμε ένα σωρό περιορισμούς κα όρια στις δυνατότητες μας με τελικό και μεγαλύτερο όριο τον ίδιο το θάνατο.
03
Η συνάντηση με τα δεδομένα της ύπαρξης προκαλεί υπαρξιακή αγωνία, τόσο αβάσταχτη μερικές φορές, που επιλέγουμε να κρυφτούμε από τις αλήθειες της ζωής και να ζούμε με αυταπάτες και εσωστρέφεια, ενώ συγχρόνως υποφέρουμε από ενοχή ξέροντας κατά βάθος ότι αφήνουμε τις δυνατότητές μας ανεκμετάλλευτες και δεν εκπληρώνουμε το δυναμικό μας. Η θεραπεία μάς προσκαλεί να κοιτάξουμε κατάματα την πραγματικότητα, να στοχαστούμε πάνω στην ύπαρξη μας και επίσης να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε τα ανεπίλυτα παράδοξα και τους δεδομένους περιορισμούς που είναι σύμφυτα με τη ζωή.
04
Ο θεραπευτής “φιλοοσοφεί” μαζί με τον θεραπευόμενο γύρω από την ανθρώπινη κατάσταση χωρίς προκαθορισμένα πλαίσια ερμηνείας. Ο θεραπευόμενος ενθαρρύνεται να αναλάβει τις ευθύνες του και να χρησιμοποιήσει την ελευθερία του προκειμένου να διαμορφώσει το σχέδιο της ζωής του με βάση τις δικές του αξίες. Επιπλέον, μαθαίνει να εκτιμά τα αρνητικά συναισθήματα (την αγωνία, την ενοχή, την απελπισία) και να τα χρησιμοποιεί ως διδάγματα. Το ζητούμενο είναι ένας περισσότερο αυθεντικός τρόπος ύπαρξης που εκπληρώνει το “χρέος” που έχουμε απέναντι στην ζωή μας.
ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ
Στους παρακάτω συνδέσμους θα βρείτε πληροφορίες για κάποιες θεωρητικές κατασκευές που εμένα προσωπικά με έχουν βοηθήσει να καταλάβω περισσότερα για τον κόσμο και τις οποίες προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον αναζητά χρήσιμες, ενδυναμωτικές και απελευθερωτικές προσεγγίσεις για τον άνθρωπο.
Προς
αναζήτηση
μιας
νέας
γλώσσας;
Νέες γλώσσες και νέες ιστορίες
Όποια γλώσσα και να έχετε υιοθετήσει για να περιγράψετε το πρόβλημά σας, να ξέρετε ότι η θεραπεία μπορεί να το ακούσει, να το δεχτεί και να το φροντίσει.
Όποια ιστορία και να πιστεύετε ότι εξιστορεί τη ζωή και τη διαδρομή σας, να ξέρετε ότι η θεραπεία μπορεί να την ακούσει, να τη δεχτεί και να τη φροντίσει.
Να ξέρετε ακόμα ότι η θεραπεία (θα έπρεπε να…) μπορεί να αρθρώσει μια νέα γλώσσα και να δομήσει μια νέα ιστορία για εσάς και τη ζωή σας – μια γλώσσα και συνακόλουθα μια ιστορία που ο θεραπευτής με τον πελάτη συγκατασκευάζουν/δημιουργούν από κοινού, οι οποίες είναι λιγότερο “παθολογικές”, λιγότερο “περιοριστικές” και λιγότερο “κανονιστικές”. Που είναι πιο ελαστικές, πιο παραστατικές, πιο ιδιοσυγκρασιακές και, εν τέλει, πιο χρήσιμες και πιο ταιριαστές.
Ίσως, τελικά, αυτό να είναι η θεραπεία – η δημιουργία μιας νέας ιστορίας σε μια καινούργια γλώσσα για το ποιοι και ποιες είμαστε και ποια είναι η ζωή μας.
Είστε έτοιμοι και έτοιμες να γίνετε όλα όσα μπορείτε να γίνετε;
ΘΑ ΧΑΡΩ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ
ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ, ΔΙΣΤΑΓΜΟΥΣ Ή ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ;
ΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ
Είμαι η Βιβή Φατούρου και στη δουλειά μου ως ψυχολόγος και σύμβουλος ψυχικής υγείας βοηθάω τους ανθρώπους να γίνουν όλα όσα μπορούν να γίνουν.
ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΟΥ.
Εγγραφή στο Newsletter
Μείνετε σε επαφή μαζί μου για να ενημερώνεστε πρώτοι για οτιδήποτε καινούργιο συμβαίνει στο Ψυχολογώ.
