Ερώτηση: Ποιος δεν ξέρει ότι η διάκριση σκέψη – συναίσθημα είναι τεχνητή;
Γρήγορη απάντηση: Οι “ψυχαναγκαστικοί” [*].
Ναι, οι άνθρωποι με ψυχαναγκαστικές τάσεις πραγματικά πιστεύουν ότι έχουν καταφέρει και διαχωρίζουν τις σκέψεις από τα συναισθήματα ή θεωρούν ότι είναι πολύ κοντά στο να το καταφέρουν ή είναι πολύ μπερδεμένοι ή απελπισμένοι που δεν το καταφέρνουν.
Είναι οι άνθρωποι που οικοδομούν τη ζωή τους γύρω από τη σκέψη, τη διανόηση και τον ορθολογισμό, εις βάρος των αισθήσεων, της διαίσθησης, της δημιουργικότητας και της ονειροπόλησης [1].
Είναι οι άνθρωποι με τον αέρα του παγόβουνου – που αν τους ρωτήσεις πώς αισθάνονται σου απαντάνε τι σκέφτονται ή σου δίνουν γενικές περιγραφές για το πώς υποτίθεται νιώθουν οι άνθρωποι σε ανάλογες περιπτώσεις.
Ο λόγος πάντως που φαίνονται σαν “ζωντανές μηχανές” δεν είναι η έλλειψη συναισθημάτων – είναι ο υπεράνθρωπος αγώνας που καταβάλλουν για να κρατούν υπό έλεγχο τα συναισθήματά τους επειδή δεν ξέρουν τι να τα κάνουν.
Σε επίπεδο συμπεριφοράς, οι “ψυχαναγκαστικοί” είναι δύσκολοι άνθρωποι – καταπιέζουν, περιφρονούν, προκαλούν ενοχές, επιβάλλουν τιμωρίες και τρελαίνονται να κάνουν κηρύγματα.
Και όλα αυτά μόνο στον εαυτό τους.
Στη συνέχεια θα διαβάσετε τι κάνουν στους άλλους…
Στη συνέχεια του άρθρου (σε πέντε μέρη) θα γνωρίσετε σε βάθος την έννοια του ψυχαναγκασμού, θα μπορέσετε να διακρίνετε τυχόν ψυχαναγκαστικά στοιχεία στη συμπεριφορά σας ή στη συμπεριφορά των ανθρώπων γύρω σας και θα μάθετε τρόπους να μετριάσετε τον ψυχαναγκασμό σας, αλλά και να σχετιστείτε αποτελεσματικότερα με τους “ψυχαναγκαστικούς” στη ζωή σας.
Σημειώστε ότι τα πέντε μέρη του άρθρου που ακολουθούν, είναι αλληλένδετα – για να αποκομίσετε τα μέγιστα δυνατά οφέλη και να μην χάσετε το νόημα, σας προτείνω να τα διαβάσετε με τη σειρά.
1. Εργάζομαι άρα υπάρχω
2. Το δίδαγμα του μέρμηγκα και η συλλογή από άχρηστα αντικείμενα
3. Καλύτερα καμία απόφαση, παρά η λάθος απόφαση
4. Οι κανόνες υπάρχουν (και πολύ καλώς) για να τηρούνται
5. Από πότε ένας άνθρωπος με ηθικές αξίες θεωρείται παλαιών αρχών;
6. Δεν είναι ισχυρογνωμοσύνη το να έχεις πάντα δίκιο
7. Αν θέλεις κάτι να γίνει σωστά, κάνε το μόνος σου
1. Το control freak
2. Ο εγκεφαλικός τύπος
3. Ο μονίμως εκτός εαυτού
4. Ο εραστής της εξουσίας
5. Ο τρομοκράτης των σχέσεων
6. Το καλό παιδί
Τις περισσότερες φορές, ο ψυχαναγκασμός είναι ο τρόπος που έχουμε βρει για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα συμβεί αυτό που δεν “πρέπει” να συμβεί.
Η “θεραπεία” του ψυχαναγκασμού, εν πολλοίς, σχετίζεται με την επανάκτηση της ελευθερίας επιλογής και δράσης.
Ένα γρήγορο τεστ για να εξακριβώσετε αν σχετίζεστε με έναν “ψυχαναγκαστικό” και κυρίως τι πρέπει να θυμάστε αν το τεστ βγει θετικό.
* Όπου στο κείμενο αναφέρεται ο όρος “ψυχαναγκαστικός” εννοείται ο άνθρωπος που φέρει (ιδεο)ψυχαναγκαστικά στοιχεία στη συμπεριφορά του. Το άρθρο δεν περιγράφει κάποιο συγκεκριμένο ανθρωπολογικό τύπο ούτε αποτελεί οδηγό διάγνωσης ή θεραπείας για την Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή Προσωπικότητας (κατά DSM).
1. McWilliams, Nancy (2000). Ψυχαναλυτική Διάγνωση: Η Κατανόηση της Δομής της Προσωπικότητας στα Πλαίσια της Κλινικής Διαδικασίας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα
Image credit: https://www.flickr.com/photos/earlybirdpics/11177113336/ via flickr
3 Σχόλια
Πολύ βοηθητικό και καλό αυτό το άρθρο για εμάς τους “ψυχαναγκαστικούς”.Ευχαριστώ!
Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο.
Χαίρομαι να γνωρίζω ανθρώπους που έχουν τη γενναιότητα και το χιούμορ, αφενός να παραδέχονται τις όποιες δυσκολίες τους και, αφετέρου, να αυτοσαρκάζονται γύρω από αυτές.
Να είστε καλά!
🙂